Jag saknar, jag saknar något så oerhört.

Häromdagen fick jag ett meddelande från en av mina tjejer från Kenya:
"Jag saknar vår korridor".
Samtidigt så spelades Wonderwall i en av affärerna i Göteborg.
Det hela slutade med att jag fick ta ett väldigt stadigt grepp om ett klädesplagg för att
inte börja grina. Som sagt, jag är väldigt skör numera.

Jag saknar också vår korridor.
Jag saknar mina flickor. Mer än allt annat.
Jag saknar att skratta sådär hysteriskt så att det kittlas i magen.
Jag saknar att kunna smsa Nadja halv 4 på morgonen.
Jag saknar att höra Jess musik gå på repeat 3000 gånger.
Jag saknar "mamma" Alex knackningar på dörren "fruuukost!"
Jag saknar alla våra resor.
Jag saknar att åka på kulturella utflykter med spysmaken i käften.
Jag saknar vakternas leenden.
Jag saknar ineffiktiviteten på Nakumatt.
Jag saknar att äta samma mat.
Jag saknar att fika bort hela dagarna på Java.
Jag saknar Pionista, vår kära majsdam.
Jag saknar de få lektionerna jag faktiskt hade.
Jag saknar boardingföreståndarna.

Jag saknar att vara glad. Jag saknar att skratta hysteriskt.
Jag saknar att bo tillsammans med mina tre tjejer.
& jag saknar min andra hälft, hon heter Nadja.

Kommentarer
Postat av: nadja

jag saknar dig s¨mkt så jag dööööör! de finns ingen som du <3 Du får förresten fortfarande sms:a mitt i natten om du vill. Bara de att ja inte kan knacka på dörren direkt :( åååh, jag saknar dig o allt så mkt! Du e verkligen min andra hälf o ja märker hur halv ja e!

pussar

2008-07-08 @ 16:41:52
URL: http://nadi.blogg.se/
Postat av: Jess

fan vad jag saknar er tjejer. jag saknar er så mkt att jag vill gråta.. fan. åh vad fint skrivet mikka. jag känner Precis likadant. jag vill tillbaks?

2008-07-16 @ 02:39:08
URL: http://jessjess.se

Kommentera inlägget här:

Namn:
Kom ihåg mig?

E-postadress: (publiceras ej)

URL/Bloggadress:

Kommentar:

Trackback
RSS 2.0